Ένα μυστήριο πράγμα.
Μου είναι όλο και πιο δύσκολο να δουλέψω πάνω στο μηχανάκι, για ένα σημαντικό λόγο.
Η εξωτερική του μορφή έχει λίγο πολύ ολοκληρωθεί, οπότε για μένα δεν παρουσιάζει την πρόκληση που παρουσίαζε πιο πριν.
Τώρα που το σχήμα του έγινε γνώριμο, δεν έχω τόσο μεγάλη επιθυμία να πέσω πάνω στο project και να δουλέψω.
Βέβαια, αυτό δε μου κόβει από την περιέργεια που έχω να οδηγήσω το αναθεματισμένο πράμα, για να δω πως είναι η αίσθησή του.
Και για να φτάσω σε αυτό το σημείο, πρέπει να συνεχίσω δουλεύοντας πάνω του.
Σκασμός και το κεφάλι μέσα.
Στην προηγούμενη ανάρτησή μου, άφησα έξω από το φωτογραφικό αφιέρωμα το κάτω μέρος της σέλλας, ώστε να γίνει πιο κατανοητός ο τρόπος που αυτή "κουμπώνει" στις βάσεις της.
Να' μαστε λοιπόν:
Η "Βάση 1" λοιπόν είναι το δίχαλο στο εμπρός μέρος της σέλλας, το οποίο μπαίνει στον αποστάτη, κάτω από το κεφάλι της βίδας που συγκρατεί το πίσω μέρος του ντεπόζιτου.
Η "Βάση 2" είναι στο πίσω μέρος της σέλλας, το βέλος όπως έγραφα, το οποίο εισάγεται μέσα στην κλειδαριά που βρίσκεται πάνω στην πίσω τραβέρσα του σκελετού.
Όταν λοιπόν τραβηχτεί το συρματόσχοινο του μηχανισμού, απελευθερώνεται η Βάση 2 από την κλειδαριά.
Η αφαίρεση της σέλλας ολοκληρώνεται με το τράβηγμά της προς τα πίσω, ώστε να απεμπλεχθεί το δίχαλο-Βάση 1 από τον αποστάτη που λέγαμε.
Πάει αυτό, ελπίζω όποιος δεν είχε οπτικοποιήσει πριν, τώρα να έχει μια καλύτερη εικόνα.
Ζήτημα 2: Βάση για τους δύο πολλαπλασιαστές.
Όπως θα κατάλαβες μέχρι τώρα, προσπαθώ να μη δημιουργώ μεγάλους μπελάδες στην κατασκευή, για 2 σοβαρούς λόγους:
α) μπας και τελειώσει κάποτε.
β) επειδή δε διαθέτω καμιά κατασκευαστική μονάδα με 40 υπαλλήλους πρώην της NASA που να κατασκευάσουν σε CAD-CAM ό,τι μαλακία μου κατέβει στη γκλάβα.
Οπότε, απλότητα είναι το έμβλημά μας.
Πρόσεξε λοιπόν, επειδή θα το γράψω μια φορά.
(Εσύ βέβαια μπορείς μετά να το διαβάσεις διακόσιες φορές).
Οι πολλαπλασιαστές του συγκεκριμένου κινητήρα είναι δύο, με διπλή έξοδο ο καθένας.
Οπότε πρέπει να στηριχτούν 2 βαρελάκια με κάποιο τρόπο κοντά στους κυλίνδρους, ώστε να μη χρειαστεί να αλλαχτούν τα μπουζοκαλώδια που είναι αρκετά κοντά.
Λαμβάνουμε λοιπόν λαμάκι ένα. Το τρυπάμε στα δύο σημεία που θα περνούν οι βίδες που συγκρατούν τους πολλαπλασιαστές, οι οποίοι θα τοποθετηθούν εκατέρωθεν. Με τις 2 βίδες θα συγκρατήσουμε και τους 2 πολλαπλασιαστές, με ένα λαμάκι που θα περνά ανάμεσά τους.
Το λαμάκι συγκολλάται στη λάμα ενίσχυσης του λαιμού του σκελετού. Κοίτα:
Μετά, βιδώνουμε με βίδες και παξιμάδια αλλά και τους απαραίτητους αποστάτες των 16 χιλιοστών μήκους, τους πολλαπλασιαστές πάνω στο συγκολλημένο λαμάκι.
Τοποθετούμε από πάνω και το ντεπόζιτο, και τελειώσαμε.
Εύκολο, ε; Το δύσκολο είναι να το κάνεις όλο αυτό πιο όμορφο, δηλαδή να πιάσεις τον τροχό για να ομορφύνεις τις κολλήσεις, να στρογγυλέψεις τις ακμές, γενικά να δείξεις την ομορφιά της σχεδίασης με ένα ωραίο περιτύλιγμα.
Αυτό όμως θα γίνει όταν θα λυθεί όλο το μηχανάκι στα εξ' ων συνετέθει, ώστε να φινιριστούν όλες οι κολλήσεις και τα κακώς κείμενα.
Πότε θα γίνει αυτό;
Αργότερα, όταν θα έχει λειτουργήσει ολόκληρο το μηχανάκι, έτσι ώστε να ξέρουμε ότι οι κατασκευές τελείωσαν και μένει η ομορφιά.....
Μου είναι όλο και πιο δύσκολο να δουλέψω πάνω στο μηχανάκι, για ένα σημαντικό λόγο.
Η εξωτερική του μορφή έχει λίγο πολύ ολοκληρωθεί, οπότε για μένα δεν παρουσιάζει την πρόκληση που παρουσίαζε πιο πριν.
Τώρα που το σχήμα του έγινε γνώριμο, δεν έχω τόσο μεγάλη επιθυμία να πέσω πάνω στο project και να δουλέψω.
Βέβαια, αυτό δε μου κόβει από την περιέργεια που έχω να οδηγήσω το αναθεματισμένο πράμα, για να δω πως είναι η αίσθησή του.
Και για να φτάσω σε αυτό το σημείο, πρέπει να συνεχίσω δουλεύοντας πάνω του.
Σκασμός και το κεφάλι μέσα.
Στην προηγούμενη ανάρτησή μου, άφησα έξω από το φωτογραφικό αφιέρωμα το κάτω μέρος της σέλλας, ώστε να γίνει πιο κατανοητός ο τρόπος που αυτή "κουμπώνει" στις βάσεις της.
Να' μαστε λοιπόν:
Η "Βάση 1" λοιπόν είναι το δίχαλο στο εμπρός μέρος της σέλλας, το οποίο μπαίνει στον αποστάτη, κάτω από το κεφάλι της βίδας που συγκρατεί το πίσω μέρος του ντεπόζιτου.
Η "Βάση 2" είναι στο πίσω μέρος της σέλλας, το βέλος όπως έγραφα, το οποίο εισάγεται μέσα στην κλειδαριά που βρίσκεται πάνω στην πίσω τραβέρσα του σκελετού.
Όταν λοιπόν τραβηχτεί το συρματόσχοινο του μηχανισμού, απελευθερώνεται η Βάση 2 από την κλειδαριά.
Η αφαίρεση της σέλλας ολοκληρώνεται με το τράβηγμά της προς τα πίσω, ώστε να απεμπλεχθεί το δίχαλο-Βάση 1 από τον αποστάτη που λέγαμε.
Πάει αυτό, ελπίζω όποιος δεν είχε οπτικοποιήσει πριν, τώρα να έχει μια καλύτερη εικόνα.
Ζήτημα 2: Βάση για τους δύο πολλαπλασιαστές.
Όπως θα κατάλαβες μέχρι τώρα, προσπαθώ να μη δημιουργώ μεγάλους μπελάδες στην κατασκευή, για 2 σοβαρούς λόγους:
α) μπας και τελειώσει κάποτε.
β) επειδή δε διαθέτω καμιά κατασκευαστική μονάδα με 40 υπαλλήλους πρώην της NASA που να κατασκευάσουν σε CAD-CAM ό,τι μαλακία μου κατέβει στη γκλάβα.
Οπότε, απλότητα είναι το έμβλημά μας.
Πρόσεξε λοιπόν, επειδή θα το γράψω μια φορά.
(Εσύ βέβαια μπορείς μετά να το διαβάσεις διακόσιες φορές).
Οι πολλαπλασιαστές του συγκεκριμένου κινητήρα είναι δύο, με διπλή έξοδο ο καθένας.
Οπότε πρέπει να στηριχτούν 2 βαρελάκια με κάποιο τρόπο κοντά στους κυλίνδρους, ώστε να μη χρειαστεί να αλλαχτούν τα μπουζοκαλώδια που είναι αρκετά κοντά.
Λαμβάνουμε λοιπόν λαμάκι ένα. Το τρυπάμε στα δύο σημεία που θα περνούν οι βίδες που συγκρατούν τους πολλαπλασιαστές, οι οποίοι θα τοποθετηθούν εκατέρωθεν. Με τις 2 βίδες θα συγκρατήσουμε και τους 2 πολλαπλασιαστές, με ένα λαμάκι που θα περνά ανάμεσά τους.
Το λαμάκι συγκολλάται στη λάμα ενίσχυσης του λαιμού του σκελετού. Κοίτα:
Μετά, βιδώνουμε με βίδες και παξιμάδια αλλά και τους απαραίτητους αποστάτες των 16 χιλιοστών μήκους, τους πολλαπλασιαστές πάνω στο συγκολλημένο λαμάκι.
Τοποθετούμε από πάνω και το ντεπόζιτο, και τελειώσαμε.
Αυτό όμως θα γίνει όταν θα λυθεί όλο το μηχανάκι στα εξ' ων συνετέθει, ώστε να φινιριστούν όλες οι κολλήσεις και τα κακώς κείμενα.
Πότε θα γίνει αυτό;
Αργότερα, όταν θα έχει λειτουργήσει ολόκληρο το μηχανάκι, έτσι ώστε να ξέρουμε ότι οι κατασκευές τελείωσαν και μένει η ομορφιά.....
