ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Θα σου πω λίγα πράγματα για την οικονομία. Μην τρομάξεις, δε θα είναι ούτε δύσκολα, ούτε μπερδεμένα.
Σε παρακαλώ, διάβαζε αργά.
Έγραψα αυτό το κείμενο προσπαθώντας να μη φλυαρώ, αλλά πρέπει να προσέξεις τι διαβάζεις.
Για να μην τρομάζεις από τη Μακρή και τους Πορτοσάλτες και τους Καψήδες, πρέπει να ξέρεις μερικά ελάχιστα πράγματα.
Μη μου κάνεις το δύσκολο. Μπορείς να τα ακούσεις.
Θυμάσαι όταν ήθελες να παίξεις στο χρηματιστήριο, τι γρήγορα που έμαθες για λίμιτ απ και λοιπές παπάρες;
Ε, αυτά που θα ακούσεις εδώ, θα είναι πολύ πιο απλά.
Άκου λοιπόν.
Η οικονομία ενός κράτους χωρίζεται σε δύο πράγματα που αντιμάχονται κάθε στιγμή.
Έσοδα και έξοδα.
Το κράτος λοιπόν, έχει για πηγές εσόδων τη φορολόγηση και τα έσοδα από τις Δημόσιες εταιρίες.
Τα έξοδά του είναι όλα αυτά που κάνει κάθε κράτος για του πολίτες του.
Έργα, μισθοί δημοσίων υπαλλήλων κλπ.
Αν το κράτος έχει μεγαλύτερα έξοδα από έσοδα, τότε δανείζεται.
Τότε, στα έξοδά του μπαίνει και η αποπληρωμή των δόσεων του δανεισμού του.
Καλά μέχρι εδώ;
Υπάρχουν κράτη τα οποία, λόγω αποφάσεων των κυβερνόντων δανείζονται με τέτοιο ρυθμό, που φτάνουν να χρωστάνε περισσότερο και από το ετήσιο έσοδό τους.
Μη σε ζαλίζω, πραγματικά δεν παίζει ρόλο πλέον το γιατί.
Όταν οι δανειστές βλέπουν ότι κάποιο κράτος δανείζεται υπερβολικά, αντιδρούν με 2 τρόπους.
Ο ένας είναι να αυξήσουν τους τόκους του δανεισμού, οπότε και οι δόσεις της αποπληρωμής γίνονται πιο ακριβές.
Ο λόγος που δανείζουν πιο ακριβά, είναι γιατί ρισκάρουν την περίπτωση να ΜΗΝ πληρώσει το κράτος.
Τα κράτη καμιά φορά πτωχεύουν, όπως και οι επιχειρήσεις.
Δε φτάνουν τα χρήματα ούτε για να πληρώσουν τις δόσεις και δεν μπορούν αυξήσουν τα έσοδα απεριόριστα ούτε μέσω της φορολογίας, ούτε κόβοντας παροχές.
Γιατί, μην ξεχνάς, τα κράτη φτιάχνονται για να προστατεύουν τους πολίτες τους. Αυτός είναι και ο λόγος που έχουν σύνορα και σκοπούς να τα φυλάνε.
Μη χαμογελάς. Το Σύνταγμα της χώρας σου με αυτό το σκεπτικό φτιάχτηκε.
Επειδή λοιπόν για τα περισσότερα κράτη οι άνθρωποι είναι πιο σημαντικοί από τα χρήματα των δανειστών τους, καμιά φορά βαράνε κανόνι και δεν πληρώνουν το ποσό και με το ρυθμό που επιθυμούν οι δανειστές τους. (Βλ. Αργεντινή, Ισημερινός, Γερμανία μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, Ιράκ για πιο πρόσφατα).
Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που οι δανειστές δανείζουν πιο ακριβά. Δεν είναι βίτσιο, ούτε κάτι άλλο. Είναι ο λόγος που μια ασφαλιστική αυξάνει τα ασφάλιστρά σου, αν τρακάρεις συνέχεια. Και οι δανειστές και η ασφαλιστική βλέπουν ότι θα χάσουν λεφτά από σένα και προσπαθούν να ρεφάρουν.
Λέγαμε λοιπόν ότι οι δανειστές αντιδρούν με 2 τρόπους, αν βλέπουν ότι πας για τα βράχια. Τον πρώτο τον είπαμε. Τα επιτόκια.
Ο δεύτερος τρόπος είναι να προσπαθήσουν να μην πτωχεύσεις και χάσουνε τα λεφτά τους.
Για να προστατεύσουν τον εαυτό τους, μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα.
Ένας νόμιμος τρόπος είναι πχ να μειώσουν το χρέος, έτσι ώστε να μπορεί να πληρωθεί. Έτσι, χάνουν ένα μέρος των χρημάτων, αλλά όχι όλα. Είναι αυτό που λέγεται «κούρεμα». Κόβεις για να μην τα χάσεις.
Επειδή όμως οι δανειστές έχουν να κάνουν με χρήμα και όχι με ανθρώπους, είναι πιο ευαίσθητοι απέναντι στο χρήμα παρά απέναντι στο φτωχό, για παράδειγμα. Οπότε χρησιμοποιούν και άλλους τρόπους για να μη βαρέσει κανόνι το κράτος και χάσουν λεφτά.
Ένας τρόπος βασικός είναι να πείσουν τον κόσμο μέσω των ΜΜΕ, ότι η πτώχευση είναι κακό και άτιμο πράγμα (θυμάσαι το Γιωργάκη να λέει ότι θα είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας? Σε έψηνε ότι αν δεν πληρώσουμε θα είμαστε μπαταχτσήδες).
Ένας δεύτερος τρόπος είναι να «πείσουν» τους κυβερνώντες ότι απαγορεύεται να πτωχεύσουν. Είτε με το καλό (χρηματισμός), είτε με το κακό (απειλή κατά της ζωής).
Οπότε ο αρχηγός τι θα κάνει? Θα σε ψήσει ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να βαρέσεις κανόνι, γιατί κι αυτός ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να κάνει τέτοιο πράγμα.
Βέβαια, αυτό είναι μια κουβέντα. Για να μην πτωχεύσει και να συνεχίζει να πληρώνει, πρέπει να κόβει από σένα. Από την παιδεία σου, το μισθό σου, τους δρόμους σου, τη σύνταξή σου κλπ
Έτσι δεν είναι;
Λέγαμε λοιπόν για το ότι προσπαθούσαν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι η πτώχευση είναι κακό πράγμα.
Όμως, εσύ πρέπει να ξέρεις ότι η πτώχευση είναι βασικό εργαλείο στον επιχειρηματικό κόσμο. Πτώχευση δε σημαίνει ότι το κράτος ή ότι ΕΣΥ γίνεσαι φτωχός. Σημαίνει ότι δηλώνεις αδυναμία πληρωμής. Οι δανειστές σου το ήξεραν ότι θα γίνει, οπότε δεν απατάς κανέναν. Το ήξεραν ότι κάποτε θα φτάσουν σε αυτό το σημείο, με το ρυθμό που σου δάνειζαν. Οπότε πρόλαβαν μέσω των τόκων να πάρουν τα λεφτά τους (και αρκετά ακόμα) πίσω.
Για να καταλάβεις, αν ανοίξουν 3 άνθρωποι μια εταιρία, π.χ. Α.Ε., βάζουν ο ένα ποσό ο καθένας, π.χ. 6.000 ο καθένας, και οι ευθύνες τους σταματούν εκεί.
Αν η εταιρεία πτωχεύσει, χάνουν ΑΥΤΑ τα λεφτά. Δε χάνουν το σπίτι τους, αν αυτό δεν είναι περιουσία της εταιρίας. Ακόμα και η οικονομική επιστήμη, ξεκίνησε με έμφαση στον άνθρωπο, άσχετα πως προσπαθούν να την καταντήσουν.
Με τον ίδιο τρόπο και τα κράτη είναι υπεύθυνα για το χρέος τους, μέχρι το σημείο που αρχίζει και γίνεται φτωχός ο πληθυσμός τους. Τότε σταματάνε να πληρώνουν. Υπάρχει κανόνας για τη φτώχεια από τον ΟΗΕ, που καθορίζει πότε είσαι φτωχός. Σύμφωνα με τα μαντάτα που μας ήρθαν, το 27,5 του πληθυσμού μας είναι φτωχό, οπότε κάπου εδώ «διαλύεται» η εταιρία μας με το κράτος. Άλλο αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι παντρευτήκαμε το χρέος. Δεν υπάρχει τέτοιος γάμος. Και δεν υπάρχει κανένας νόμος που να μας απαγορεύει να πτωχεύσουμε.
Οπότε;
Πάμε λοιπόν τώρα να δούμε τις απειλές.
Η πρώτη που ακούμε κατά συρροή είναι η έξωση από το κοινό νόμισμα.
Μέχρι εδώ καλά. Γυρνάς ας πούμε στο νόμισμά σου, στο οποίο, πρόσεξε, την ισοτιμία με τα άλλα κράτη την καθορίζεις ΕΣΥ. Είναι δική σου επιλογή η ισοτιμία, φτάνει να μην είσαι παράλογος φυσικά, γιατί τότε κανένας δε θα παίρνει το νόμισμά σου και δε θα μπορείς να αγοράσεις απ’ έξω. Ας πιάσουμε λοιπόν την περίπτωση να γυρίσεις στο νόμισμά σου με μια υποτίμηση περίπου 20%, οπότε για τον Ευρωπαίο πχ οι διακοπές στην Ελλάδα θα είναι 20% πιο φθηνές πλέον. Ζάχαρη. Από κει που είχαμε αύξηση 10% του τουρισμού πέρσι σε σχέση με πρόπερσι, θα είχαμε φτάσει σε επιπλέον αύξηση του τουρισμού της τάξης του 15%. Επίσης, με δεδομένο ότι έχεις χρεοκοπήσει, όλοι ξέρουν ότι είσαι καθαρός από χρέος, οπότε δεν έχουν το φόβο ότι μπορεί να μην πληρώσεις.
Αν τους συμφέρει η συναλλαγή, πουλάνε σε σένα με όλη τους την αγάπη, ειδικά όταν οι «επικίνδυνοι» αγοραστές έχουν πληθύνει ανησυχητικά. Θυμήσου, Γαλλία, Πορτογαλία, Ιταλία, άμα μιλάμε για Ευρώπη. Για να μη σου πιάσω τους Ανατολικούς.
Να ξέρεις ότι στις μπίζνες, φέρεσαι όπως στους σεισμούς. Αν έχει συμβεί ο σεισμός, για κάποιο χρονικό διάστημα είσαι ήσυχος. Αποκλείεται να γίνει σεισμός με το ίδιο επίκεντρο.
Ο τουρισμός λοιπόν και οι αγορές μας είναι παραπάνω από ΟΚ.
Όσο για τη Ναυτιλία, στην οποία οι εφοπλιστές μας διαπρέπουν από πάντα, δεν υπήρξε ποτέ διαφοροποίηση, πολύ απλά γιατί αυτές οι εταιρείες ποτέ δε χρησιμοποίησαν το τοπικό νόμισμα. Οι συναλλαγές τους γίνονται πάντα με δολάρια.
Αυτά τα 2 πράγματα, Τουρισμός και Ναυτιλία καλύπτουν το 80% των εξαγώγιμων προϊόντων μας.
Και ξέρεις, αν ο τουρισμός σου αυξηθεί έστω και 15%, σε παίρνει να χάσεις τις μισές εξαγωγές σου, όπως είναι στημένη η οικονομία σου.
Αν κάποιος πιστεύει ότι κάνω λάθος και ότι πχ θα πρέπει να γίνει υποτίμηση της τάξης του 60% όπως λένε οι φωστήρες του πανικού, θα πρέπει να μου δείξει και τους υπολογισμούς βάσει των οποίων τους βγαίνει αυτό το νούμερο.
Γιατί εγώ λέω ότι με τα σημερινά έξοδα και έσοδα του κράτους και τη σημερινή ισοτιμία του ευρώ, το ισοζύγιο πληρωμών του Δημοσίου είναι ίσα βάρκα ίσα πανιά οπότε δε βλέπω το λόγο μιας υποτίμησης πάνω από 15%.
Το οποίο 15% απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο στο να καλύψει την ανασφάλεια των αγορών ως προς το νέο νόμισμα. Και που μπορεί να μην είναι μεγαλύτερη από την ανασφάλεια να δανείζεις μια χρεοκοπημένη χώρα.
Πάει λοιπόν το περί νομίσματος.
Δεύτερη απειλή. Θα μας βγάλουν και από την ΕΕ?
Γιατί? Τη δουλειά έχει η νομισματική μας ένωση με τη συνοριακή μας ένωση?
Άλλο ένα καλό ερώτημα. Δηλαδή η ΕΕ θα επιτρέψει να ξαμοληθούν 2 εκατομμύρια μετανάστες που βρίσκονται στην Ελλάδα, στην επόμενη χώρα της ΕΕ?
Όπως ξέρεις ή δεν ξέρεις, με τη συνθήκη του Δουβλίνου που υπογράψαμε, απαγορεύεται να επιτρέψουμε τη μετακίνηση μεταναστών που ήρθαν σε μας, προς άλλη χώρα της ΕΕ. Αφού βρίσκονται εδώ, πρέπει ή να μείνουν εδώ, ή να γυρίσουν στη χώρα τους. Αν εμείς φύγουμε από την ΕΕ, η πρώτη χώρα της ΕΕ όπου θα μπουν οι μετανάστες και θα γίνει όλο αυτό το μπάχαλο, θα είναι η Ιταλία πχ.
Λες να το θέλει αυτό η Ιταλία?
Δε νομίζω. Γι αυτό μας πληρώνουν να τους κρατάμε εμείς και να είναι οι υπόλοιποι ήρεμοι.
Οπότε ανακεφαλαιώνουμε.
ΟΛΑ όσα ακούς στα ΜΜΕ, ακούγονται από ανθρώπους που έχουν συμφέρον να μην πτωχεύσουμε. Εσύ όμως δεν έχεις τέτοιο συμφέρον. Οπότε, το συμφέρον σου είναι με όσους μάχονται ενάντια. Δεν έχει σημασία αν είναι αριστεροί δεξιοί, κεντρώοι κλπ. Σίγουρα το σύστημα του καπιταλισμού δε θα ανατραπεί αν φύγουν αυτοί που σου πίνουν το αίμα, οπότε μην το βλέπεις έτσι.
Πολύ απλά γιατί η άρνηση να πληρώσεις είναι καθαρά καπιταλιστική πράξη.
Το σύστημα του καπιταλισμού θα ανατραπεί αν επιτρέψεις να διώξουν τα κοράκια ΜΟΝΟ οι κομμουνιστές, ή μόνο οι εθνοσοσιαλιστές φασίστες.
Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να πάει ο κόσμος εκεί που αυτοί θέλουν. Μη δώσεις σε κανένα τέτοια χαρά. Το ΟΧΙ πρέπει να έρχεται από σένα, όχι από τους επαγγελματίες της πολιτικής.
Και μην ξεχνάς.
Η κιβωτός του Νώε έγινε από ερασιτέχνες.
Ο Τιτανικός από επαγγελματίες.
Καλύτερα να γεμίσει ο δρόμος με ανθρώπους σαν κι εσένα, παρά με κάτι περίεργους που δεν ξέρεις τι ακριβώς επιδιώκουν και κόβουν την επικοινωνία σου με τη δημοκρατία.
Άντε, ραντεβού στο δρόμο.
Και καλή λευτεριά από το χρέος.
