Και φωτίστηκε ο δρόμος μπρος μου!

Η παραγγελία ενός φαναριού εμπρός, ήταν ουσιαστικά η δικαιολογία προς τον εαυτό μου για την οικονομική μου δυσκολία λόγω της κατάστασης που όλοι γνωρίζουμε αυτόν τον καιρό.
Αυτό το μήνα οι υποχρεώσεις μου προς το κράτος, τις τράπεζες και τον ασφαλιστή μου ανέβηκαν στο εξωπραγματικό ποσό των 1800 ευρώ! Αυτό σημαίνει ότι η επιστροφή από την εφορία ΚΑΙ το δώρο κινούνται αύτανδρα προς αυτήν την κατεύθυνση. Εξάτμιση λοιπόν δεν έχει προς το παρόν. Έχω και μια οικογένεια, οπότε πρέπει να κρατήσω κανά φράγκο για το σούπερ μάρκετ.
Εδώ να κάνω μια παρένθεση. Ως προς τις πληρωμές μου προς το κράτος, τις κρατάω για την τελευταία μέρα. Δηλαδή: 80 μέρες μετά τη λήξη του λογαριασμού όσον αφορά τη ΔΕΗ και κανά μήνα για την εισφορά "αλληλεγγύης".Τέλη κυκλοφορίας τελευταία μέρα αν γίνεται. Σα δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ. Αλληλεγγύη σε ποιούς? Τους ανάπηρους που χαρακτηρίζουν με μικρότερο ποσοστό αναπηρίας για να μειώσουν τις συντάξεις τους? Ή τους ανέργους που βρίσκονται κυριολεκτικά στο δρόμο με ένα επίδομα πείνας μόνο για ένα χρόνο και μετά.. τέλος? Η μόνη αλληλεγγύη που θα επιδείξω συνειδητά είναι προς όλους όσους διαμαρτύρονται.
Σε όλους όσους ξέσκισαν την κοινωνία κλέβοντας και μετά ζητώντας και τα ρέστα, αξίζει μόνο μίσος και κάθε δυνατή αντίσταση.  Οι πληρωμές λοιπόν μένουν στο συρτάρι μου και αποδίδονται το αργότερο δυνατό.
Για αυτό το μήνα λοιπόν, ελείψει ρευστού, η παραγγελία στο Μάικ το Λαζαράτο ήταν ένα  πανέμορφο τύπου Bates φαναράκι (με στεφάνι που κλειδώνει το κρύσταλο πάνω στο σώμα, αγκαλιάζοντας το περιμετρικά) με λάμπα αλογόνου και τη βάση στο κάτω μέρος του.
Ήρθε μέσα σε 10 μέρες, όπως πάντα. Ο Μάικ είναι όσο επαγγελματίας δεν έχει υπάρξει όλος μαζί ο υπόλοιπος συρφετός που ασχολείται με customizing και Harley.
Προειδοποιώ: Οποιοσδήποτε διαμαρτυρηθεί από την ως άνω κατηγορία για την καταχώρησή του στην κατηγορία "συρφετός", να ξέρει ότι έχω ράματα για τη γούνα του, τουλάχιστον όσον αφορά την Αθήνα. Οπότε, αφού δεν είστε άγιοι και το ξέρετε, κρατηθείτε μακριά από την περιοχή σχολίων. Εκτός αν το ζητάει ο οργανισμός σας, για να μην εστιάσω στην περιοχή φαγούρας σας...
Μόλις αφίχθη λοιπόν ο προβολέας, γραμμή για το συνεργείο. Ο Αντρέας δεν προλαβαίνει τελευταία ούτε να με δει, οπότε ασχολήθηκα μόνος μου. Την προσοχή μου τράβηξε ένα χρωμιωμένιο λαμάκι, παραπεταμένο μέσα στη σακούλα με τα ανταλλακτικά. Για να δούμε...

Με ένα στράβωμα στη μέγγενη σε σχήμα ελαφρού Ζ και 2 τρύπες 6 και 9 χιλιοστών αντίστοιχα, το λαμάκι βρέθηκε βιδωμένο στην κάτω πλευρά της κάτω πλάκας, να κοντράρει στο στόπερ της πλάκας. Βέβαια χρειάζεται και μια τρυπούλα στη μέση του και μια δεύτερη βιδούλα να βιδώσει σε αντίστοιχη τρύπα με σπείρωμα στο στόπερ. Είναι πάντως ήδη περισσότερο σταθερό από ότι περίμενα. Απλά του λείπει η σταθερότητα όταν και αν χαλαρώσει η κάτω βίδα.
Πάμε λοιπόν τώρα να φορέσουμε και το φανάρι, αλλά και το λαμάκι της κόρνας του οποίου κλέψαμε την τρύπα που βασίζεται κανονικά.

Είδες που δε φαίνεται η κόρνα? Ευτυχώς, γιατί είναι ένα μαύρο πράγμα που δε θα ήθελα να φαίνεται, μέχρι να βρω το σωστό όμορφο πραγματάκι να την αντικαταστήσει.

(Update-Update! Στις 8/1/2013 αξιώθηκα και τρύπησα λαμάκι και κάτω πλάκα ώστε να στερεωθεί και με δεύτερη βίδα το λαμάκι. Τρύπημα λοιπόν, πέρασμα σπείρωμα Μ6 και βίδωμα. Στην κάτω πλευρά περάστηκε πολύ μακρύτερη βίδα, που με τη χρήση του αναγκαίου αποστάτη, συγκρατεί και το διαιρέτη των υγρών του εμπρός φρένου. Με το κόκκινο βέλος φαίνεται η νέα/χρωμιωμένη βίδα που πλέον κοσμεί το εμπρός μέρος και δεξιά της η νέα βάση της κόρνας που δυστυχώς την τοποθετεί και πάλι σε θέση φάτσα κάρτα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ψάξω για μια όμορφη κόρνα!) 
Η λεπτομέρεια που δε φαίνεται, είναι το μπλε φωτάκι στο πάνω μέρος του προβολέα, που ανάβει όταν επιλεχθεί η ψηλή σκάλα. Λάθος δικό μου που δε φωτογράφησα από πάνω. Επιφυλάσσομαι για όταν θα φωτίζει κιόλας. Ναι, το ξέρω, η καλωδίωση μπλα μπλα. Έχοντας γλυτώσει για λίγο από το Θεοδόση που κάπου αλλού απασχολείται, μπορώ να σκεφτώ μη ηλεκτρικά πράγματα για λίγο, όπως πχ τη βάση που θα χρησιμοποιήσω για το κοντέρ. Το κοντέρ πρέπει να μπει σε ένα ποτήρι με εσωτερική διάμετρο 75 χιλιοστά και ύψος 60. Το που θα βρω το ποτήρι είναι ένα θέμα. Για δουλειά μηχανουργείου από billet αλουμίνιο, το ξεχνάμε λόγω κόστους. Παρόλο που ξέρω ότι ο θαυμάσιος κ. Πέτρου θα δουλέψει μάλλον τσάμπα, και μόνο το κόστος αγοράς του αλουμινίου που χρειάζεται για να γίνει, είναι απαγορευτικό σε αυτή τη φάση. Ελπίζω να βρώ κανένα σφιχτήρα-βάση εξάτμισης που να έχει την επιθυμητή διάσταση. Ή κάτι ανάλογο...