Ηλεκτρική φωνή

Δεν αμφιβάλλω.
Η φωνή της μοτοσυκλέτας είναι η εξάτμιση.
Από κει ακούγονται  οι προθέσεις της και η συναισθηματική της κατάσταση.
Όταν όμως πεταχτεί ο απρόσεκτος μπροστά σου, είτε με τα πόδια, είτε με φορτηγό,  η κραυγή ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΡΕ Μ... ακούγεται πάντα από την κόρνα.
Οπότε, στη δική μου συνείδηση, η κόρνα είναι οι στριγκλιές ενός κατά τα άλλα μεσόφωνου.
Όπως θυμάσαι ή δε θυμάσαι, στο ποστ "Και φωτίστηκε ο δρόμος μπρος μου!" είχα μια χάλια κόρνα, μικρή, άσχημη και - το κυριότερο - δε δούλευε!
Γραμμή λοιπόν για το First American Motorcycle Store. Αυτή τη φορά δε χρειάστηκε παραγγελία. Η κόρνα των ονείρων μου με περίμενε στη βιτρίνα του, γνωστού πλέον, Μάικ.

Γραμμή λοιπόν στο συνεργείο για τοποθέτηση. Αφαίρεση της άσχημης προηγούμενης, στράβωμα το λαμάκι της και...

Μπήκε αρκετά καλά.

Για μια στιγμή όμως. Πως φαίνεται από μπροστά;

Σκατά. Ναι, καλά κατάλαβες. Μου άρεσε τόσο το σχήμα της που δεν πήρα χαμπάρι ότι το μέγεθός της είναι σχεδόν ίδιο με του προβολέα. Και τώρα φαίνεται σαν την μπουτονιέρα του Γαβαλά σε πιο μεταλίκ.

Οπότε τι κάνουμε; Της αλλάζουμε θέση. Βρήκα και μια βίδα στην πάνω πλάκα οπότε κάτι μπορεί να γίνει εκεί. Για να δω...

Καλύτερα, αλλά ακόμα δεν ανταποκρίνεται στα γούστα μου. Όπως και να το δεις, είναι σαν ένας μεγάλος κύκλος που δε θα έπρεπε να υπάρχει, αφού ανταγωνίζεται τον κύκλο του προβολέα.

Αλλά για μια στιγμή. Σίγουρα η κόρνα πρέπει να είναι στηριγμένη στην πλάκα του πηρουνιού; Υπάρχει νόμος ή κανόνας που να το υπαγορεύει; Όχι βέβαια. Πάμε λοιπόν ένα κλικ πιο πίσω και μπορεί να...

...για να δω λίγο...

Ε, βέβαια! Τώρα μιλάμε σωστά! Μπήκε σε μια θέση όπου ΚΑΙ φαίνεται το χρώμιο μέσα σε μαυρίλα ΚΑΙ δε δεσπόζει σαν καπέλο της Ελισάβετ.

Επιπλέον η κίνηση αυτή δίνει ένα βάθος στο φινίρισμα.
Δεν είναι χρωμιωμένα μόνο όσα "βλέπει η πεθερά". Ακόμα και τα λίγο πιο πίσω λαμβάνουν την προσοχή που τους αξίζει.
Έτσι λοιπόν!
Ακόμα και ένα τόσο απλό πραγματάκι, κατάφερε να μου φάει μια-δυο ωρίτσες.
Το πρόβλημα όμως της ανάφλεξης παραμένει ως άγχος.
Η συγκεκριμένη δουλειά ήταν απλά ένα κατιτί για να μη μένω άπραγος.
I'll be back...

Σύρμα!

Μια και τόσο καιρό σου ανοίγω την ψυχή μου όσον αφορά το customising, να σου δείξω και άλλη μια δραστηριότητά μου κατασκευής από το μηδέν.
Βεβαίως δεν είναι full scale, αλλά από την άλλη μεριά δεν είναι και του εμπορίου.
Αν μπορεί κάποιος να ζωγραφίσει σε 2 διαστάσεις, το σύρμα θα του δώσει την ελευθερία των 3 διαστάσεων.
Το αποτέλεσμα είναι τόσο καλύτερο, όσο περισσότερο χρόνο και υπομονή διαθέσεις.

Εδώ βλέπουμε ένα rigid Harley chopper, μονόσελο.



Έχει πάνω του περίπου 4 μέρες δουλειά και του φαίνονται.

Το επόμενό μας μοντέλο είναι μονοκύλινδρο. Πήρε πολύ λιγότερο χρόνο και υπομονή. Φαίνεται από τη μικρότερη λεπτομέρεια που διαθέτει.

Το θέμα όμως είναι ότι και τα δύο μοντέλα διακοσμούν το σπίτι μου και αποτελούν πηγή έλξης διάφορων περίεργων φίλων. Οπότε, σκοπός επετεύχθη!

Τώρα, αν σε ενδιαφέρει το σπορ και θεωρείς ότι μπορείς να πετύχεις ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα, μπορείς να παίξεις με διαφορετικό πάχος σύρματος ή με διαφορετικά χρώματα σύρματος (πχ χαλκόσυρμα).
Να ξέρεις ότι τότε θα έχεις να κάνεις με μεγαλύτερη δυσκολία κατεργασίας αν το σύρμα είναι πιο χοντρό και ότι το χρώμα μπορεί να δείξει πιο όμορφο, αλλά μπορεί να δημιουργήσει και κιτς αποτέλεσμα χωρίς να το επιδιώξεις!
Καλή επιτυχία!

Φωτογράφιση

  Ο ηλεκτρολόγος που ήρθε, προσκεκλημένος να ρίξει μια ματιά και να μας πει την άποψή του, μας είπε ότι θα πρέπει να το πιάσει και να το κάνει από την αρχή. Αλλά και να του δώσουμε το συμβολικό ποσό των 200 ευρώ. Συν ηλεκτρονική, αν χρειαστεί. Δε λέω, 200 ευρώ είναι καλή τιμή για κατασκευή καλωδίωσης από την αρχή, αλλά δεν τα έχω. Οπότε, δεν το βλέπω.

Το νέο όμως είναι ότι η Σοφία, το κορίτσι μου, δέχτηκε να φωτογραφηθεί με το μηχανάκι από τώρα.

(Όταν μια γυναίκα θέλει να φωτογραφηθεί με το μηχανάκι σου, το βρίσκει όμορφο. Όταν ένας άντρας κάνει το ίδιο, το βρίσκει γρήγορο ή σπάνιο).

Οπότε, μάλλον είμαι σε καλό δρόμο. ;)

Φιλιά, τα λέμε άλλη μέρα με Πραγματική δουλειά πάνω στο μηχανάκι.

  Καλό 2013 και πάντα όρθιοι!