Ξέρεις τι γίνεται.
Στην αρχή απλά το λες.
Μετά αρχίζεις και το πιστεύεις.
Με το λέγε-λέγε, το πιστεύουν και οι άλλοι.
Φτάνεις λοιπόν στο σημείο, που είτε το είπες αλήθεια, είτε ψέματα, είτε μπορείς, είτε είσαι άχρηστος, ΠΡΕΠΕΙ να γίνει.
Μπήκα λοιπόν στο συνεργείο και φώναξα δυνατά, μπας και με πιστέψω: "θα κάνουμε σήμερα τίποτα ηλεκτρικά?".
Ο Αντρέας πετάχτηκε έξω από το μαγαζί, μουρμουρίζοντας κάτι σαν "δεν πα να @#$%^*τε, εγώ δεν κάνω τέτοια".
Ο Θεοδόσης είπε, λίγο πιο δυνατά, "άντε, επιτέλους", αλλά ούτε αυτός ήταν πολύ πειστικός.
Ξεκίνησα λοιπόν μόνος, με την ελπίδα ότι θα τους παρασύρω στο υπόγειο της αμαρτίας.
Σιγά σιγά άρχισαν να έρχονται και προς τα κάτω, βοηθούμενοι από το γεγονός της βροχής, που άρχισε να πέφτει ξαφνικά, αλλά και από το ότι δουλειά πάνω δεν υπήρχε.
Αυτός είναι ο χώρος που θα τοποθετηθεί η μπαταρία, μαζί με την ασφαλειοθήκη.
Ανάμεσα στο μοτέρ και το πίσω φτερό.
Στην επόμενη ανάρτηση, θα έχει τοποθετηθεί η μπαταρία με έναν τρόπο που θα διευκολύνει την είσοδο-έξοδό της στο στενό αυτό χώρο.
Η επόμενη κίνηση ήταν να δοκιμάσουμε λίγο τη ρυμοτομία των ηλεκτρικών σε σχέση με τη θέση των καλωδίων της original καλωδίωσης.
Πολύτιμος βοηθός το ηλεκτρικό διάγραμμα, που αποδείχθηκε ακριβές, όσο πρόλαβα να δω.
Ξηλώθηκε λοιπόν το μεγάλο μέρος του εξωτερικού περιβλήματος της καλωδίωσης, για να βρούμε τα όρια που έχει το μήκος των καλωδίων, χωρίς τους περιορισμούς των ρούχων τους.
Το αποτέλεσμα πάντως είναι απογοητευτικό.
Ελάχιστα πράγματα μπορούν να τοποθετηθούν περίπου εκεί που πρέπει χωρίς κόψε - ράψε καλωδίων.
Ρελέ φλας και μίζας, ασφαλειοθήκη, ο αισθητήρας πίεσης λαδιού, ο διακόπτης του σταντ, ηλεκτρονική και τέλος.
Ξεκίνησα να βάλω τα βύσματα στους πολλαπλασιαστές, αλλά μπα. Το ένα από τα δύο καλώδια μπορεί να μπει στη νέα θέση, το άλλο όχι.
Βγήκαν επίσης πολύτιμα συμπεράσματα.
1) Για να γίνει τσοντάρισμα-επέκταση καλωδίων, θα κοιτάξω να ψωνίσω μια κινέζικη καλωδίωση, ώστε να έχω αρκετό καλώδιο σε διάφορα χρώματα, αλλά και φισέτες που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν, βασικά για τη σύνδεση των διακοπτών του τιμονιού με την υπόλοιπη καλωδίωση.
Θυμάσαι που οι διακόπτες είναι από Harley;
Ε, τώρα πρέπει να γίνουν οι αρραβώνες με το υπόλοιπο ηλεκτρικό σύστημα.
2) Χρειάζεται μονωτική και θερμοσυστελόμενο σε αφθονία (λες και δεν το 'ξερες!)
3) Η διαδικασία αυτή είναι πολύ χρονοβόρα, σε απορροφά πολύ και σε αποκόβει από το περιβάλλον σου.
Φαντάσου λοιπόν τι έπαθα, όταν, πάνω στην αφασία μου με διέκοψε ο Αντρέας για να μου πει ότι πρέπει να κλείσουμε για να φύγουμε!
Αύριο πάλι, αλλά πιο οργανωμένος.
Στην αρχή απλά το λες.
Μετά αρχίζεις και το πιστεύεις.
Με το λέγε-λέγε, το πιστεύουν και οι άλλοι.
Φτάνεις λοιπόν στο σημείο, που είτε το είπες αλήθεια, είτε ψέματα, είτε μπορείς, είτε είσαι άχρηστος, ΠΡΕΠΕΙ να γίνει.
Μπήκα λοιπόν στο συνεργείο και φώναξα δυνατά, μπας και με πιστέψω: "θα κάνουμε σήμερα τίποτα ηλεκτρικά?".
Ο Αντρέας πετάχτηκε έξω από το μαγαζί, μουρμουρίζοντας κάτι σαν "δεν πα να @#$%^*τε, εγώ δεν κάνω τέτοια".
Ο Θεοδόσης είπε, λίγο πιο δυνατά, "άντε, επιτέλους", αλλά ούτε αυτός ήταν πολύ πειστικός.
Ξεκίνησα λοιπόν μόνος, με την ελπίδα ότι θα τους παρασύρω στο υπόγειο της αμαρτίας.
Σιγά σιγά άρχισαν να έρχονται και προς τα κάτω, βοηθούμενοι από το γεγονός της βροχής, που άρχισε να πέφτει ξαφνικά, αλλά και από το ότι δουλειά πάνω δεν υπήρχε.
Αυτός είναι ο χώρος που θα τοποθετηθεί η μπαταρία, μαζί με την ασφαλειοθήκη.
Ανάμεσα στο μοτέρ και το πίσω φτερό.
Στην επόμενη ανάρτηση, θα έχει τοποθετηθεί η μπαταρία με έναν τρόπο που θα διευκολύνει την είσοδο-έξοδό της στο στενό αυτό χώρο.
Πολύτιμος βοηθός το ηλεκτρικό διάγραμμα, που αποδείχθηκε ακριβές, όσο πρόλαβα να δω.
Ξηλώθηκε λοιπόν το μεγάλο μέρος του εξωτερικού περιβλήματος της καλωδίωσης, για να βρούμε τα όρια που έχει το μήκος των καλωδίων, χωρίς τους περιορισμούς των ρούχων τους.
Το αποτέλεσμα πάντως είναι απογοητευτικό.
Ρελέ φλας και μίζας, ασφαλειοθήκη, ο αισθητήρας πίεσης λαδιού, ο διακόπτης του σταντ, ηλεκτρονική και τέλος.
Ξεκίνησα να βάλω τα βύσματα στους πολλαπλασιαστές, αλλά μπα. Το ένα από τα δύο καλώδια μπορεί να μπει στη νέα θέση, το άλλο όχι.
Βγήκαν επίσης πολύτιμα συμπεράσματα.
1) Για να γίνει τσοντάρισμα-επέκταση καλωδίων, θα κοιτάξω να ψωνίσω μια κινέζικη καλωδίωση, ώστε να έχω αρκετό καλώδιο σε διάφορα χρώματα, αλλά και φισέτες που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν, βασικά για τη σύνδεση των διακοπτών του τιμονιού με την υπόλοιπη καλωδίωση.
Θυμάσαι που οι διακόπτες είναι από Harley;
Ε, τώρα πρέπει να γίνουν οι αρραβώνες με το υπόλοιπο ηλεκτρικό σύστημα.
2) Χρειάζεται μονωτική και θερμοσυστελόμενο σε αφθονία (λες και δεν το 'ξερες!)
3) Η διαδικασία αυτή είναι πολύ χρονοβόρα, σε απορροφά πολύ και σε αποκόβει από το περιβάλλον σου.
Φαντάσου λοιπόν τι έπαθα, όταν, πάνω στην αφασία μου με διέκοψε ο Αντρέας για να μου πει ότι πρέπει να κλείσουμε για να φύγουμε!
Αύριο πάλι, αλλά πιο οργανωμένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου