Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Χέρια και πόδια στη θέση τους!

8-15 Μαρτίου:

Περιμένοντας το πίσω φτερό, που θα αργήσει κανά δύο εβδομάδες, έχουμε χρόνο να αρπάξουμε την αγαπημένη ηλεκτροκόλληση για να κάψουμε κανένα ακόμα ηλεκτρόδιο.
Σειρά έχουν οι βάσεις των εμπρός μαρσπιέ. Επιλέγεται η θέση "μπροστά, τελείως μπροστά".
Υπάρχει η φιλοσοφία ότι τα τοποθετημένα στη μέση μαρσπιέ, δηλαδή λίγο πιο μπροστά από τη σέλλα, βοηθούν τον έλεγχο περισσότερο και είναι πιο ξεκούραστα.
Δε διαφωνώ, αλλά όπως θα έχεις προσέξει δε μιλάμε για μοτοσυκλέτα που φτιάχνεται για να είναι πρακτική. Είναι extreme και το δείχνει.
Με δεδομένο επίσης ότι τα εμπρός μαρσπιέ βοηθάνε τη μέση μου για κάποιο απροσδιόριστο λόγο...τελείωσε η κουβέντα δημοκρατικά!
Τα μαρσπιέ, μαζί με το λεβιέ του φρένου είναι άλλη μια ευγενική χορηγία του Φίλιππου.


Ο Φίλιππος έχει ένα Harley FXR και έχει χρησιμοποιήσει τα χέρια μου αλλά και κάποια περίσσια ανταλλακτικά μου σε κάποιες μικροδουλίτσες. Εγώ τώρα χρησιμοποιώ τις δημόσιες σχέσεις του και παίρνω από δικά του περίσσια ανταλλακτικά ή φίλων του κάποια κομάτια σε μηδενική ή μικρή τιμή (αντίστοιχα).
Όπως το διαβάζεις, θα νομίζεις ότι πρόκειται για ανταποδοτική σχέση. Δεν είναι. Είμαστε φιλαράκια και στα πλαίσια αυτά, δίνουμε ότι μπορούμε, χωρίς να ζητάμε ανταπόδωση. Απλά ενημερώνουμε ο ένας τον άλλο για τις ανάγκες μας και -αν είναι δυνατό- καλύπτει ο ένας τα κενά του άλλου, χωρίς υποχρέωση ή γκρίνια. Όπως θα έπρεπε.
Το τιμόνι άλλαξε. Προτιμήθηκε ένα με στυλ ελαφράς πεταλούδας, ώστε να μην είναι πολύ κοντά το τιμόνι στα γόνατα. Βλέπεις τα μαρσπιέ έφεραν τα πόδια λίγο πιο ψηλά από όσο περίμενα.
Αν δω ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς το drag bar, θα κοιτάξω να το τοποθετήσω πιο ψηλά με ψηλότερα risers.
Ανάμεσα στις τελευταίες και φαρμακερές προσθήκες, το μόνο εξάρτημα μέχρι τώρα που δε χρειάζεται άλλο φινίρισμα.
Τρόμπα φρένου ολοκληρωτικά χρωμιωμένη μαζί με τη μανέτα της, αλλά και διακόπτες (ακόμα μαύροι, αυτοί χρειάζονται φινίρισμα).
Στην τρόμπα προστίθεται βίδα συγκράτησης του μαρκουτσιού με ενσωματωμένη βαλβίδα πίεσης της Goodridge, ώστε να ενεργοποιείται το πίσω φως του στοπ χωρίς μηχανική εμπλοκή. Το γεγονός ότι κάποιο τμήμα της βαλβίδας είναι κόκκινο, μου επιβάλει σχεδόν να προσθέσω το χρώμα αυτό στα- μηδενικά μέχρι τώρα- σχέδια βαφής.


Θα περάσουν κάποιες μέρες (ελπίζω λίγες) χωρίς πολλή ευκαιρία για δουλειά. Το συνεργείο έχει αποκτήσει πολύ δουλειά για λίγο, για λόγους άσχετους με τη συνήθη αγορά μοτοσυκλέτας (μη με πιέζεις, δεν μπορώ να σου πω περισσότερα..), οπότε δε θα υπάρχει σχεδόν καθόλου χρόνος για χαλαρωτική δουλειά στο μηχανάκι μου.
Όσο κρατάει αυτό, προλαβαίνω να συγκεντρώσω τις σκέψεις και τις ανάγκες μου και να ξεκινήσω το ψάξιμο για ανταλλακτικά που μου χρειάζονται.
Θα επιστρέψω δριμύτερος, όταν θα το επιτρέψει κάποια πραγματικά νέα δουλειά, για να μη σου τρώω το χρόνο τσάμπα.
Εις το επανειδείν!
(Λίγες μέρες είναι, θα περάσουν, κλαψ, λυγμ, λίγες μέρες είναι θα περ.....)


Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Κυλάμε σε δυο ρόδες πιά!


4 Μαρτίου 2011:
Σειρά έχει το μπροστινό σύστημα (με καινούρια ρουλεμάν φυσικά!) αλλά και το κουτί των ηλεκτρικών, μια πανέμορφη κατασκευή που ήρθε μαζί με το σκελετό, σα δώρο του κατασκευαστή. Πανέμορφο και ταιριάζει απόλυτα με τις γραμμές του σκελετού. 
Το μπροστινό σύστημα τοποθετήθηκε στην αρχή ακριβώς όπως βγήκε από το GSXR, ακόμα και μαζί με τα κλιπόνς! 


Ο λόγος, δε θέλαμε να ξηλώσουμε σωληνάκια φρένων κλπ πριν πάρουμε στα χέρια μας τα καινούρια που σαφώς χρειάζεται μέτρημα πριν τα παραγγείλουμε. Έτσι γλυτώνουμε προς το παρόν το χάλι που θα δημιουργούσε το υγρό φρένων που θα χυνόταν αναπόφευκτα. Επιπλέον κέρδος ότι τα τιμόνια διευκολύνουν το σήκωμα του μπροστινού συστήματος και την περιστροφή κάθε καλαμιού προσφέροντας επιπλέον μοχλό.

8 Μαρτίου:
Η σημερινή δουλειά στην αργκό των κατασκευαστών chopper ονομάζεται shaving (ξύρισμα), δηλαδή αφαίρεση προεξοχών (όπως βάση διακόπτη) για πιο "καθαρή" όψη. Παρόλο που δεν της φαίνεται, η δουλειά αυτή απαιτεί προσοχή, λεπτούς χειρισμούς, εμπειρία και επίσης να μη συγχωρείς το "περίπου" αποτέλεσμα στον εαυτό σου. Αν δε φαίνεται σωστό, δεν είναι, πάει και τελείωσε. Συνέχισε το λιμάρισμα (ή τροχό, ή dremel ή... ότι καταλαβαίνεις)!
Εδώ φαίνεται η πλάκα μετά την ξούρα, αλλά και σημαδεμένες και έτοιμες για ξετρύπημα οι βίδες για τα riser (βάσεις τιμονιού).

Ταυτόχρονα, ήταν ευκαιρία να καθαριστούν και τα καρμπυρατέρ μια και βγήκαν κατά την τοποθέτηση του κινητήρα στο πλαίσιο, θυμάσαι?
Το περιεχόμενο των μπωλ των φλοτέρ ήταν περίπου στο χρώμα του βαλτοπράσινου, τα μισά ζιγκλέρ χρειαζόντουσαν ξεβούλωμα, αλλά τα φλοτέρ είναι σε καλή κατάσταση και είμαστε αισιόδοξοι ότι τα καρμπυρατέρ θα δουλέψουν μετά από 3 ώρες δουλειά.
Το περιεχόμενο των φωτογραφιών ήταν ακατάλληλο για ανηλίκους και αφαιρέθηκε.

9 Μαρτίου: 
Σήμερα βαριόμασταν αρκετά. Οι πλάκες ξετρυπήθηκαν για να υποδεχθούν τα risers (από Harley) μαζί με ένα dragbar, δηλαδή "ίσιο" ως προς το ύψος τιμόνι. Το συγκεκριμένο έχει και ένα μικρό pullback, δηλαδή τα άκρα του τιμονιού κάνουν μια γωνία προς τον αναβάτη, ώστε να μη χρειάζεται να σκύψεις πολύ για να πιάσεις το τιμόνι. 
Προσοχή εδώ: Τα τιμόνια που χρησιμοποιεί η Αμερικάνικη φίρμα έχουν πάχος σωλήνα 25,4 mm δηλαδή 1 ίντσα. Τα υπόλοιπα μηχανάκια της υφηλίου δέχονται ως γνωστόν τιμόνια 22mm ή αλλιώς 7/8 της ίντσας. 
Αυτό σημαίνει ότι βάσεις μανέτας, γκαζιέρες και διακόπτες πρέπει να είναι και πάλι από Harley. 
Να είναι καλά ο Φίλιππος που έφερε παλιά τεμάχια από το δικό του.  Η υπόλοιπη ώρα αναλώθηκε σε χαζές συζητήσεις για μηχανάκια...

Αν προσέξεις, στη φωτογραφία αυτή φαίνεται καλύτερα το μπροστινό φτερό. Δε μου αρέσει καθόλου ο τρόπος που ακολουθά τον τροχό και θέλει μετατροπή στις βάσεις του για να κάτσει πιο κοντά στον τροχό και πιο σωστά. Περισσότερα γι αυτό το θέμα, αργότερα . 
Α, και τη σέλλα μην την κοιτάς, δεν έχει τοποθετηθεί, απλά λυπόμουνα να την αφήσω μέσα στη σκόνη και την έβαλα πάνω στο μηχανάκι. Θα μπει σωστά όταν θα έρθει το πίσω φτερό που έχω παραγγείλει στο Μάικ το Λαζαράτο (First American Motorcycle Shop).
Η σειρά τοποθέτησης έχει ως εξής: Πίσω φτερό, σέλλα, ντεπόζιτο. Έτσι εξασφαλίζεις ότι η σέλλα πατάει στο σωστό σημείο και ορίζει το χώρο μέσα στον οποίο διαλέγεις τη θέση του ντεπόζιτου.
Ωχ, τώρα που είπα δυο φορές ντεπόζιτο πρέπει να βρω κι ένα τέτοιο, ε;

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Δως μου μια βάση να σταθώ...


2+3 Μαρτίου:
Αφού ετοιμαστήκαμε ψυχολογικά για αυτό που θα παθαίναμε, πέσαμε με τα μούτρα στην τοποθέτηση του κινητήρα πάνω στο σκελετό, ώστε να καταφέρουμε να βάλουμε και τις βάσεις του κινητήρα στη σωστή θέση για να συγκοληθούν. 
Το γεγονός ότι δεν έχουμε κάποιο μέσο για να ανυψωθεί ο κινητήρας, όπως ένα παλάγκο ή αναβατόριο, μας οδηγεί στη λύση του γρύλλου. Βιδώνουμε τις βάσεις του κινητήρα στον κινητήρα και προσπαθούμε να τοποθετήσουμε το σύνολο στη σωστή θέση πάνω στο πλαίσιο, μετακινώντας το πάνω στο γρύλλο. 
Αν σκεφτείς ότι:
α) η σωστή από τη λάθος τοποθέτηση απέχουν περίπου 5 χιλιοστά, μετά δεν ευθυγραμμίζονται τα γρανάζια τελικής μετάδοσης και βγαίνει η αλυσίδα κατά την κίνηση
β) ο κινητήρας χαλαρά πρέπει να ζυγίζει καμιά 50ριά κιλά και
γ) οι βάσεις είναι σχεδιασμένες να τοποθετούνται στην έξω πλευρά των σωλήνων, δηλαδή αν μετακινήσεις το σύνολο προς τη μία ή την άλλη πλευρά κατά 5 χιλιοστά...φεύγει από τους σωλήνες, καταλαβαίνεις τι έγινε.
Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι η πίσω βάση του κινητήρα είναι εκτός κέντρου, περίπου 15 χιλιοστά. Δεν ευθυγραμμιζόντουσαν επομένως ΟΛΕΣ οι βάσεις, αν στο λογαριασμό έβαζες και τη συγκεκριμένη.
Μέχρι να το συνειδητοποιήσουμε, είχε τελειώσει η μέρα. Την επομένη, φρέσκοι και ξεκούραστοι (τρόπος του λέγειν, μετά την κανονική μας δουλειά πάντα) χρειαστήκαμε μισή περίπου ώρα για να μπει το σύνολο κινητήρα-βάσεων ακριβώς στη θέση του. Πρόχειρη συγκόλληση  με ηλεκτροκόληση,  αφαίρεση του κινητήρα με ΠΟΛΛΗ προσοχή για να μη σπάσει τις εύθραυστες κολλήσεις βγαίνοντας (χρειάστηκε να βγούν τα καρμπυρατέρ για αυτό) και μεταφορά του σκελετού στο διπλανό εξατμισά για "ράψει" τις βάσεις με το argon που διαθέτει. Μεταφορά του σκελετού πίσω και τοποθέτηση και πάλι του κινητήρα, σε στέρεη βάση αυτή τη φορά. 
                                           
                                                        Εεεεε; Ωραίο;

 Συμβουλή: Όσο βαρύς και αν είναι ο σκελετός, ΠΟΤΕ δεν τον πιάνουμε κοντά στις φρεσκοσυγκολημένες βάσεις του κινητήρα! Το σίδερο έχει την ικανότητα να διαχέει τη θερμοκρασία σε σχετικά μεγάλη απόσταση και το έγκαυμα είναι πολύ κοντά.
Όπως παρατηρείς, οι βάσεις είναι διαιρούμενες ώστε να διευκολύνουν την αφαίρεση του κινητήρα. Στη δε μπροστά βάση, διατηρήθηκαν και τα ελαστικά σινεμπλόκ.
Τι επίδραση θα έχει αυτό στους κραδασμούς που θα φτάνουν πάνω μου, προς το παρόν άγνωστο.

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Δωρητής οργάνων!



Φεβρουάριος 2011: 
Αφού δοκίμασα 4-5 διαφορετικούς τροχούς που υπήρχαν δεξιά-αριστερά στο συνεργείο, καταλήγω ότι θα ήταν πολύ πιο εύκολο να χρησιμοποιήσω εξαρτήματα από το μηχανάκι για το οποίο σχεδιάστηκε ο σκελετός. Δηλαδή GSXR!
Ψάξιμο στο car.gr για τροχό πίσω και αν γίνεται και μπροστινό σύστημα. Πανάκριβοι όλοι, λες και πουλάνε Dymag και Öhlins. Πέφτω πάνω σε GSXR του '90 με ανατιναγμένο κινητήρα και σε κακή γενική κατάσταση με USD όμως πιρούνι και 4,5 ίντσες τροχό πίσω. Αυτό σημαίνει ότι οριακά μπορεί να μπει και 180 λάστιχο πίσω. 
Άνοιγμα παρένθεσης εδώ: ιδανικό για τη ζάντα αυτή θα ήταν το 170, αλλά chopper φτιάχνω. Δε θα χρειαστώ και την ιδανική συμπεριφορά και ιδανικό ζέσταμα ελαστικού και λοιπές λεπτομέρειες με τις οποίες τρομάζουν οι κάτοχοι supersport! Άλλωστε, λόγω του σκελετού που δεν έχει ανάρτηση πίσω (rigid), προβλέπονται πιέσεις της τάξης των 15psi για χρήση πόλης και ίσως 25 για εθνική οδό-μεγάλες ταχύτητες. Για όσους τρομάζουν με τα νούμερα, φανταστείτε ότι για χρήση dragster "παίζουν" και μονοψήφια νούμερα! Και για μικρό χρονικό διάστημα μεγάλης φόρτισης, δε συμβαίνει τίποτα καταστροφικό. Πόσο μάλλον για χρήση μπαρότσαρκας και ήρεμης βόλτας. Κλείσιμο παρένθεσης.
Η τιμή των παραπάνω λοιπόν είναι επίσης πολύ καλή, οπότε "κλείσαμε". Γίνονται οι συνεννοήσεις και μου αποστέλλεται στις 20 Φεβρουαρίου από Φιλιππιάδα όπου βρισκόταν, με τη βοήθεια του Γιώργου του Δόση (ευχαριστώ πολύ φίλε).
Λύνεται στα εξ ων συνετέθη και χωρίζεται στη στοίβα "χρήσιμα" και στη στοίβα "άχρηστα" (μάλλον).

                                                           Στοίβα ''άχρηστα''
(κοντέρ, προβολείς, ντεπόζιτο, σκελετός με ψαλίδι και αμορτισέρ, σέλες, κοστούμια) (πωλούνται! όλα μαζί 300 ευρώ ή συζητάμε για μεμονωμένα κομμάτια)


Στοίβα "χρήσιμα"
(Εμπρός σύστημα, εμπρός- πίσω τροχός με τους άξονές τους, μαρσπιέ - ποδωστήρια, βάση μπαταρίας, φρένα κομπλέ, αποστάτες, λαμάκια, χιλιάδες βίδες, παξιμάδια, ροδέλες)
 

 25 Φεβρουαρίου τοποθετείται δοκιμαστικά ο πίσω τροχός, κεντράρεται στο σκελετό και μετριούνται οι αποστάσεις με τη χρήση πληθώρας παξιμαδιών, ροδελών κλπ που παίζουν το ρόλο αποστάτη. Αφαιρούνται, μετριέται το συνολικό τους πάχος και κατασκευάζεται ένας αποστάτης από κάθε πλευρά. Αυτό που επιπλέον χρειάστηκε ήταν πέρασμα επιπλέον σπειρώματος στον πίσω άξονα. Το ψαλίδι του GSXR έχει τετραγωνική διατομή, οπότε για το ίδιο (εσωτερικό) πλάτος χρειάζεται μεγαλύτερο άξονα σε σχέση με το σωληνωτό δικό μου. Συνέχιση λοιπόν του σπειρώματος και πιο "μέσα" στον άξονα, ώστε το παξιμάδι να μπορεί να σφίξει σωστά.
Και από κάπου εδώ αρχίζουν να τρέχουν τα σάλια μου με τις χιλιάδες προοπτικές που βλέπω να ανοίγονται μπροστά μου. Η εικόνα αυτή είναι περίπου ότι και ένας λευκός τοίχος για ένα ζωγράφο graffiti...

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Πλαίσιο-σκελετός, όπως θες το λες!


2010: 
Άνεργος ακόμα, αλλά εντοπίζω το σωστό Άγγλο που φτιάχνει σκελετό hardtail για τον κινητήρα ΜΟΥ έτσι όπως τον έχω ονειρευτεί. Τον εντόπισα καλοκαίρι, μέχρι να γίνουν οι συνεννοήσεις για το πώς τον θέλω αλλά και να ξεπεράσω τους δισταγμούς μου (δεν έχεις μία, ΜΗΝ ΑΝΟΙΓΕΣΑΙ), έρχεται χειμώνας. Τον παραγγέλνω και πληρώνω με την ταλαίπωρη πιστωτική μου. Φτάνει στην Ελλάδα στην εταιρία όπου μόλις έπιασα δουλειά στις 30 Δεκεμβρίου! Happy New Year I guess!
(Ξέρεις, εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει γυρισμός, τώρα αυτό το μηχανάκι ΠΡΕΠΕΙ να δημιουργηθεί. Ανάμικτα συναισθήματα και ανέβασμα σφυγμών).

Με συνοπτικές διαδικασίες μεταφέρεται στο συνεργείο όπου έχω φροντίσει να προετοιμάσω την κατάσταση όσο προλάβαινα (η αλήθεια είναι ότι απλά δεν αντιστάθηκαν όσο έπρεπε!) και με τη βοήθεια του γενικά γιορτινού κλίματος γλιτώνω την έξωση και ο σκελετός λαμβάνει θέση στο υπόγειο δίπλα στον κινητήρα. Τώρα πρέπει να ακολουθηθούν τα εξής βήματα, σύμφωνα με τον κατασκευαστή του: Να τοποθετηθεί πίσω τροχός, ώστε να ευθυγραμμιστούν τα γρανάζια για να υπάρχει κάποιο μέτρο για τις βάσεις του κινητήρα που... βέβαια, πρέπει να τοποθετηθούν και συγκοληθούν από μας!  Βαθειά ανάσα και από τους δυο μας (Ο τρίτος διακριτικά δε συμμετέχει στο project, αλλά από την άλλη πλευρά δε διαδηλώνει και την αντίθεσή του. Μια χαρά!)...
Μια διευκρίνηση πριν συνεχίσω: Το γεγονός ότι δύο άνθρωποι που δουλεύουν σε τελείως διαφορετικό αντικείμενο επισκευής (εξουσιοδοτημένο συνεργείο Ιταλικής εταιρίας), μου επιτρέπουν να "μολύνω" το χώρο με κάτι διαφορετικό και άσχετο με τα ενδιαφέροντά τους αλλά και να ασχοληθούν με εξαιρετικά ενεργό τρόπο στην κατασκευή, εμένα προσωπικά με γεμίζει ευγνωμοσύνη, όσα χρόνια φίλοι κι αν είμαστε. Ευχαριστώ πολύ παιδιά, το λέω εδώ και δε θα το ξαναπώ, αλλά θα εννοείται από δω και πέρα.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Αρχή παραμυθιού, καλησπέρα σας!

2008:
Έχοντας κάποια ελάχιστα χρήματα σε μια άκρη, έχω αποφασίσει ότι θέλω να κατασκευάσω ένα chopper με τετρακύλινδρο κινητήρα, κατά προτίμηση αεροελαιόψυκτο Suzuki (όπως είπαμε και προηγουμένως). Εντοπίζω κινητήρα στη Ν. Ιωνία από τύπο που έχει αγοράσει κάποια GSX της αστυνομίας από τον ΟΔΔΥ με ακριβώς αυτόν τον κινητήρα. Τον αγοράζω μαζί με καρμπυρατέρ, τα ηλεκτρικά του (πολλαπλασιαστές – ηλεκτρονική –   καλωδίωση) και το ψυγείο λαδιού. Ο κινητήρας μεταφέρεται στους αδελφούς Αντρέα και Τάκη Παργινό και παραμένει εκεί για 2 χρόνια χωρίς να έχω ιδέα πως θα συνεχίσω. Κάνω κάποιες επαφές με Αμερική για να βρω σκελετό για αυτόν τον κινητήρα. Με κάποια Καναδική εταιρία τρώω αρκετό χρόνο, τελικά όμως δεν καταλήγουμε κάπου (εκείνο τον καιρό μετακόμιζαν στην Αμερική οπότε είχαν άλλες προτεραιότητες). Βρίσκω έναν Ολλανδό που έκανε τέτοιες κατασκευές παλιά, συμφωνεί να φτιάξει έναν τέτοιο σκελετό, αλλά αποδεικνύεται πανάκριβος, όπως και κάνα δυο Έλληνες. Οι Άγγλοι λες και έχουν γυρίσει διακόπτη, κανένας πλέον δεν ασχολείται με τέτοιους κινητήρες για χρήση chopper.




μέρα ίδρυσης του blog: 15/3/2011

Η σελίδα αυτή δημιουργείται για να καλύπτει τα στάδια κατασκευής ενός chopper που βλέπω χρόνια στην Ευρώπη και καθόλου στην Ελλάδα: Από το 93 που σπούδαζα έξω μηχανολόγος έβλεπα πανέμορφα ή κακάσχημα chopper με Ιαπωνικούς αερόψυκτους ή αεροελαιόψυκτους κινητήρες και ήθελα κι εγώ ένα. Από τώρα και πέρα θα παρακολουθούμε μαζί τα στάδια κατασκευής ενός low rider με πλαίσιο κατασκευασμένο στην Αγγλία και μοτέρ από GSX αεροελαιόψυκτo (αστυνομικό μοντέλο). Μέχρι τώρα οι αναρτήσεις της προόδου για την κατασκευή γινόντουσαν στο facebook αλλά με νίκησε ο εγωισμός (γιατί όχι κι εγώ?) αλλά και οι συνεχόμενες απώλειες διαφόρων post μου από το ρημάδι. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Από δω και πέρα η ενημέρωση για το project αυτό γίνεται εδώ, οπότε, όσοι πιστοί προσέλθετε!